Dag 13

Vanmorgen hadden we voor het ontbijt voor deverandering eens cornflakes, een welkome aanvulling van de noedels,  toast e.d. Heerlijk geslapen hoewel het bed de kwalificatie 'hard' wel eer aan deed.Een klein maar fijn hotelletje met prima voorzieningen en een aardige gastvrouw. We zijn de laatste paar dagen van Oost Thailand tegen de grens van Laos naar Bangkok gereden, een toch van zo'n  kleine 700 kilometer. We zijn vanwege de kring een stukje omgereden. Veel gezien onderweg van pure armoede tot gegoede Thai met dure auto's en dito levensstijl. Gegeten in familietentjes voor 40 bath (€1,20) tot de pizzeria die echt veel duurder was. Monniken die langs de kant van de weg liepen in hun typerende rood/bruine omslagpij.Bedelende invalide mensen op de markt. Hardwerkende kleine zelfstandigen die met hun brommer met aanhangwagentje proberen de kost te verdienen door van alles op etenswaargbebied aan de man te brengen.Of het nu kerst, zaterdag,zondag,  oudjaarsdag, nieuwjaarsdag of wat voor dag dan ook maar is, ze staan 's Morgens vroeg al weer klaar voor hun klanten.Of de fluitblazende parkeermannetjes en -vrouwtjes die je een parkeerplaats aanwijzen.

Vanmorgen zijn we gereden van Tampon Pak Chang naar Kan Yai National Park. Een prachtig park met hoge bergen en wijde vergezichten en...met wilde dieren. Maar de vraag was krijgen we die te zien. Na behoorlijk steil te zijn geklommen zijn we eerst gestopt bij een wildlifehut. We liepen over een pad en  waanden ons in Afrika. Rode harde kleiige ondergrond die door de droogte allemaal craquelé vertoonde. Dit mooie pad leidde ons naar de wildlife hut waar het wildlife dat we konden spotten ( buffels, wilde zwijnen, een soort antilope e.d ) ons waarschijnlijk al had gespot en zich niet vertoonde. Desalniettemin een fijne wandeling. Onderweg naar het volgende checkpoint zagen we overal apen op de weg zitten, nieuwsgierig kijkend of er in elke voorbijrijdende auto ook een raam open stond waar iets te snaaien viel. Moeders met jonkies onder de buik, oudere slimme en brutale apen die gewoon op de weg bleven zitten. Later maakten we een stop om op een viewpoint  het uitzicht te bewonderen. Aangezien ze daar ook koffie en wafels verkochten gingen we even met een bakkie zitten. Aafke had net een lekkere wafel gekocht en legde die even op tafel om de apen te filmen. Terwijl Rehmy twee apen in de gaten hield kwam er van de andere kant een snelle jongen diepe wafel zo rats van de tafel viste en in een zucht en een scheet het bos in verdween, weg lekkere wafel. Maar tijdens deze terreurdaad kwam ook Rehmy's koffie ten val, zo over zijn korte broek en benen heen. Kortom , monkey business. .

Na deze klucht reden we naar een waterval verderop. 115 treden heen en 115 weer terug maar het was de moeite waard. Prachtige foto's hebben we er gemaakt. Natuurlijk is het in het regenseizoen nog veel spectaculairder maar dit was ook wel de moeite waard. Na de gebruikelijke eet en -plaspauze zijn we naar waterval 2 gereden. Dit keer meer dan 300 treden op en neer en een kilometer lopen. Het luie zweet dampt er aan alle kanten van af. Dat lag zeker niet aan het weer, een lekker zonnetje en  een heerlijk koel bergbriesje zodat de temperatuur rond de 24 °C  was. Een beetje jammer vonden wel wel het feit dat wel geen olifanten hadden gezien. Bij Rehmy en Aafkes vorige bezoek liep er zo maar eentje over de weg.Toen in de auto stapte kwam Rehmy langszij en riep dat er een olifant gespot was. Ah joh dat is een grapje zij Yvonne maar ik reed de snel wegrijden Rehmy toch maar snel achterna.  Je weet het maar nooit. En toen we bijna het park uit waren gebeurde het. Druk gebarend mannetjes die zeiden dat we langzaam moesten rijden. En daar was hij of zij, een grote grijze olifant die rustig kauwend langste weg liep. Ilse helemaal uit haar plaat! Allemaal aan het fotograferen en filmen, er is bewijs! Zo, onze dag kon niet meer stuk.

 Stijl dalend zijn we toen begonnen aan de rest van de reis naar Bangkok. Bij de KFC nog een kippetje verorberd.Toen hebben we  twee groepen  gemaakt. Aafke ging met Quincy en Yvonne naar Bethel om daar hun auto te parkeren (want we vliegen morgen - het is hier al mieuwjaar) naar een mooi eiland waar ik even de naam van kwijt ben. Volgens de kinderen ben ik wel eens vaker wat kwijt maar ik kan me dat niet herinneren..😂 Rehmy, Joe en Ilse en ik reden door naar het vliegveld waar de huurauto terug gebracht moest worden.Na twee keer rond het vliegveld te zijn  gereden wisten we nog niet waar we moesten zijn, dus maar bellen. 'Bij nummer 8 'was het antwoord ' zet hem daar maar neer. Weer een rondje vliegveld maar nog even onduidelijk.Joey was ondertussen naar een kantoortje van de verhuurder gelopen en had gevraagd waar we denkt oosten neerzetten. Nee, we waren helemaal verkeerd, het kantoortje waar we heen moeten was vlak achter de Shellpomp waar we een uur geleden hadden getankt....Dus na 5 rondjes rond hetvliegveld waren we eindelijkwaar we moeten zijn.De dienstdoende dame bracht ons terug naar het vliegveld waar we met zijn allen de metro pakten naar het hotel.Vanwege oudjaarsdag was alles gratis. Na de metro in een andere metro overgestapt zodat we uiteindelijk om 23:45 ons hotel bereikten. De andere groep had een taxi gebeld en was een half uurtje eerder ter plaatste.  Daar kwam nog een verassing.De manager had goed en slecht nieuws. Het slechte nieuws was dat onze twee gereserveerde kamers niet op slot wilden. Het goede nieuws was dat het hotel ernaast ook van dezelfde eigenaar was en daar waren de twee kamers maar gereserveerd.Om even voor 12 konden we vanaf ons dakterras het vuurwerk boven Bangkok zien losbarsten.Echt heel mooi vuurwerk. Maar met zulke zware dreunen dat het wel oorlogsgebied leek, althans zo stel ik me dat voor. Het is nu 02:15 op nieuwjaarsdag en ik vind het welletjes.Mlrgen Chinatown einde rest avnde stad verkennen.Ik ga voor eeen laat ontbijt....Hastalapasta.