Dag 23 en 24 Bangkok en de vertrekdag

Eindelijk weer eens geslapen in een bed met matras waar ook nog enige beweging in zat. Volgens mij slapen de Thai op houten planken met een doekje om te verhullen dat je op die plank slaapt. Op de 8e verdieping hadden we een kamer met balkon met uitzicht...op een nog veel hoger gebouw met een blinde muur. Ach het was niet duur en het is maar 1 nachtje Wat hier wel opvalt aan die hotels is dat het ooit mooie en waarschijnlijk luxueuze gebouwen waren. Marmer op de vloer, dure vloerbedekking op de trappen en mooie bewerkte houten panelen. Maar het is vergane glorie. De vloerbedekking is versleten, vlekken op het plafond en er is met zoveel kit gewerkt rond de wasbak en bad dar ik de aannemer verdenk van aandelen in de kitfabriek. Maar het personeel was erg vriendelijk en behulpzaam en voor deze prijs kun je in Nederland nog geen eens een B&B vinden.

We hebben gebrunched in een zgn. food court . Het blijft voor ins Europeanen een vreemd fenomeen om 's Morgens als ontbijt soep en rijst te eten. Eerlijk gezegd krijg ik dat niet door mijn keel om die tijd. Ik hen een beetje de tussenweg gezocht door een pannenkoek met bananen en rozijnen te eten. Die wordt keurig voor je opgevouwen en in een puntig patatzakje gedaan. Er was sale in het warenhuis dus was de al goedkope kleding nog goedkoper. Dan moet je denken aan €2,50 voor een t-shirt en €15 voor een jurkje.

Rehmy en Aafke moesten langs Bethel om hun auto op te halen om daarna te beginnen aan de 9 uur durende trip weer naar huis (Ubon). Nog een bakje bij de Mac en dan toch maar afscheid nemen. Het was voor ons maar ook voor de kinderen en aanhang een reis om niet te vergeten. Hoe vaak krijg je de kans om met al je (bijna)(getrouwde) kinderen te reizen door Thailand. We hebben zo veel gedaan en zo veel gezien, dat kost een paar dagen om fysiek te verwerken. Mijn stappenteller heeft nog nooit een zo hoog gemiddelde laten zien...we hebben een kijkje gekregen in het pittige alledaagse leven van Rehmy en Aafke. Je krijgt bewondering voor hun volharding om de Thaise taal te leren, de hitte ( terwijl het nu de 'coolste' periode is en de eenvoudige levenswijze in een cultuur die heel ver weg staat van de onze. Aafke en Rehmy zeiden dat het in het begin lijkt alsof je op een lange vakantie bent. Maar daarna is voor de broeders en zusters het nieuwe er af en gaat het dagelijkse leven zijn gang. En dat is in een omgeving waar niemand je verstaat en waar hele andere regels gelden ( verkeer, gewoontes, cultuur) best heel zwaar. We hebben daar veel bewondering voor. Trots zijn we op al onze kids, een prachtig stel met de juiste instelling.

Gisteren begonnen aan de reis terug en nu zitten we in Moskou te wachten op de vlucht naar Amsterdam. Onze ervaringen met de Russen ( beter gezegd Aeroflot/Rossya) geven misschien een vert 'roebel 'de blik omdat koffers een dag te laat kwamen, we nu al twee keer veel te laat vertrokken zijn, er vage controles in Moskou zijn. Dus maar afwachten of we nu wel op tijd vertrekken...Daarna nog 2,5 uur treinen en we zijn er weer.

Morgen het laatste verslag..

See you.