Dag 21

8 januari 2019 - Koh Samui, Thailand

Ook vandaag worden we weer getrakteerd op een prachtige zonnige dag met een blauwe lucht. Omdat we niet vroeg ontbeten (half 10) was het kwik weer naar aanzienlijke waarden gestegen maar we hebben een grote parasol en dan is het lekker eten buiten. Omdat er hier nogal wat watervallen zijn zijn we gereden naar een waterval die van 80 meter hoogte kwam. De klim er naar toe was weer 'breathtaking' , op zulke momenten merk je dat je geen 18 meer bent. De waterval zelf was mooi maar niet zo spectaculair als de vorige. Ook hier weer olifanten waar je een ritje op kon maken. Deze Aziatische variant is kleiner dan de Afrikaanse olifant die echt gigantisch kunnen zijn ( is mij door Rehmy en Afke verteld, zij hebben ze beide gezien. ) Er waren hier twee kleintjes die waarschijnlijk in gevangenschap zijn geboren en met een moeder meelopen tijdens een ritje om het 'vak' ook te leren. Een Japanse dame naast mij voerde bananen aan een van de kleintjes die ze achter elkaar met schil en al opat. Mij is door de deskundigen verteld dat een olifant altijd wel kan blijven eten en nooit vol is. Daar door kan hij ook achter elkaar blijven poepen, enorme kokosnoten lagen er er. Terug zijn Yvonne, Quincy en ik met een safariauto meegereden om de kuiten een beetje te sparen.

Vanmiddag hadden we een bezoek aan een grot op het programma staan. De grot hebben we niet kunnen vinden maar we kwamen wel weer langs paradijselijke plekjes. Vermoedelijk heb ik alle superlatieven al uit kast getrokken maar soms zijn de vergezichten of het totale plaatje zo mooi dat we de tijd er voor nemen om al dit moois in ons op te laten nemen. Zo stel ik me het paradijs voor. De hellingen naar deze mooie plekken zijn zo stijl dat de scooter Yvonne en en mij niet gezamenlijk boven kan krijgen. Het is ook maar een 125 cc'tje......Sommige hellingen zijn wel 30% schat ik zo. 

Op de terugweg over landelijke weggetjes zijn we gaan eten bij een lokaal Thailand eettentje. Dat bestaat vaak uit een houten constructie met een plaatstalen dak. Een televisie die hard aanstaat is vaak ook deel van de inrichting.Afhankelijk van de handigheid van de echtgenoot is het meubilair wel of niet goed uitgepakt. Hoewel het meubilair er vanmiddag goed uitzag is er niet uitgegaan van mensen boven de 1,65.De rugleuningen van de  bamboe bankjes eindigen vaak onder aan de rug en daardoor ben je verplicht kaarsrecht op te zitten. Is voor even niet zo erg maar als de kokkin ( die tevens serveerster, gastvrouw, afwashulp, ) voor 7 man moet gaan koken dan kan het even duren. Maar op zulke momenten kijk je om je heen en geniet je van de omgeving en de rust. Die kan overigens vrij snel verstoord worden door een langsknetterende brommer of scooter of een vrachtauto die betere tijden heeft gekend. Vandaag zag ik een brommer rijden waar aan de voorkant allerlei draden uitstaken en was het al een mirakel dat het ding überhaupt reed. De eigenaar zit er ondanks de mankementen trots op te kijken, waarschijnlijk is hij een van de weinigen die hem wel afbetaald heeft. Maar gezien de staat van het voertuig heeft het wel even geduurd.. Het grappige bij deze eettent was dat je ook spaghetti kon bestellen. Ik vond het wel humor om bij 30° C op het platteland van een eiland in de golf van Thailand spaghetti te gaan eten, en het was nog lekker ook.

De grotten vonden we dus niet maar wel een schitterend strandje zoals die op reisbureauposters staan. Bamboe strandbedjes, wuivende palmen en heerlijk warm zeewater. Langs het strand vonden we ook mooie koraalachtige schelpen . Omdat we een check moesten laten doen voor de scooters gingen we net voor zonsondergang weg. De scooters kwamen weer door de keuring en na flink gas te hebben gegeven arriveerden we net nog bij licht op ons favoriete strandtent. Hier hebben we onze trouwdag (7december) nog even over geviert met alle kinderen en hebben heerlijk getafeld om de week op dit prachtige eiland af te sluiten. 

Morgen pakken we de boot van 9:00 uur die ons weer naar het vasteland van Thailand brengt. 1,5 uur met de boot, 1,5 uur met de bus en dan weer een uurtje vliegen en dan zijn we weer in Bangkok tegen vijf uur. Het volgende verslag dus weer uit Bangkok.

Doei. 

5 Reacties

  1. Ingrid Schipper-Schut:
    8 januari 2019
    Nou gelukkig jullie dag mooi kunnen afsluiten met gezamelijke eten. Wens jullie dan ook een goede nachtrust om morgen de best pittige reis aan te gaan.
    Sterkte ook Yvon met je Migraine,XXX
    zie jullie snell xx Ingrid
  2. Anneke:
    8 januari 2019
    Henk Jan ...we hebben genoten van jullie verhalen en belevenissen .. jij hebt het prachtig beschreven en wij konden daardoor heerlijk meegenieten ..dankjewel daarvoor ..
    Lieve groet Dries en Anneke ..
  3. Simone Lovink:
    8 januari 2019
    Wat hebben jullie veel beleefd en gezien en dat met jullie hele gezin......een reis om nooit te vergeten!!
    En het was geweldig om dit zo te kunnen volgen! Maar lekker 😴 en morgen een goede reis⛴ 🚌 ✈️ naar Bangkok.
  4. Ciska De Swart:
    8 januari 2019
    Henkjan, het was een weer een bijzonder verhaal, zullen deze wel missen😀 hoorde dat Yvon regelmatig last heeft van migraine, sterkte Yvon,😘 zien naar jullie terugkomst uit, missen jullie wel hoor! Goede reis naar Bangkok
  5. Hillie en Appie:
    10 januari 2019
    Genieten van je verhalen ,wat sneu weer die migraine,veel sterkte Yvonne, goede reis terug gewenst en dinsdag zei Yen tegen me dat er niemand zo blij is dat jullie ( bedoel Quincy😂) terug komen dan hij ...maar hij heeft het volgehouden!! 😀