Dag 19

Voor het eerst konden we vanmorgen lekker buiten ontbijten.De zon scheen en de lucht was voor het grootste gedeelte blauw. We besloten om het noordelijke deel van het eiland te verkennen op zoek naar mooie stranden. Dat betekent eerst altijd een avontuurlijk ritje op de scooter. Met een temperatuur van rond de 30°C en een luchtvochtigheid van 80% is dit altijd lekker omdat het voor wat verkoeling zorgt. Het blijft opletten in het verkeer. Het is geen Ubon of Bangkok maar de regels zijn hetzelfde...die zijn er namelijk niet of nauwelijks. Ik merk dat dit betekent dat we ons aanpassen aan de plaatselijke verkeerssituatie. Dat is waarschijnlijk de veiligste optie en bovendien kom je nergens als je iedereen maar voorrang gaat verlenen. Dit betekent niet dat we niet alert zijn of onveilig rijden. Integendeel, we rijden geconcentreerd want er kan ieder moment weer een verkeersdeelnemer opduiken op plekken waar je hem niet verwacht en die dingen doet die je zeker niet verwacht. Het meest linke vind ik persoonlijk de motorrijders die je met hoge snelheid rechts inhalen een voor een schrikeffect zorgen vanwege hun hoge snelheid en vaak met bijbehorend geluid.

De weggetjes binnendoor zijn eigenlijk wel de mooiste. Veel palmbomen en weinig verkeer en vaak zie je dan de originele elementen van de plek waar je bent. In dit geval Kho Samui. Vanwege de grote hoeveelheid cocosnoten zie je soms langs de kant van de weg enorme bergen liggen. Veel wordt aangeboden op markten en in kleine standjes langs de weg. De plaatselijke lekkernij is cocosijs. Heerlijk fris met verse cocos uiteraard. Wat toch ook wel opvalt is dat ondanks de schoonheid van het eiland er veel afval rondzweeft. Alles wordt in de winkels in plastic zakken gedaan en er is ook veel frisdrank verpakt in plastic flesjes. Ûmweltverschmutsung noemen de Duitsers het volgens mij. Of ik het goed schrijf is een ander verhaal. Vanmiddag reden we een weggetje naar het strand in. Het stopte hij het strand. Waar blijkbaar ooit een soort van resort had gestaan was nu een ruïne die zo langzamerhand overwoekert werd door de vegetatie. Het bijbehorende strand lag vol met allerlei afval en aangespoelde spullen. Het geeft een ontluisterende aanblik, zo'n mooie plek bezaait met troep. Het wonderlijk is ook dat er bijna nergens afvalbakken staan zodat de weg van de minste weerstand ( dan maar weggooien) vaak wordt gevolgt.En als er 1 begint...

Maar op de plekken waar de resorts staan wordt de boel aardig onderhouden en schoon gehouden. In het toerischtische stuk waar we waren kwamen we Russen, Duitsers, Nederlanders , Japanners en hier en daar wat Italianen en Fransen tegen. Het rijdende keukentje wat bij het strand stond ( scooter met bakplaat en toebehoren) maakte ter plekke heerlijke pannenkoeken,  in mijn geval met bananen en honing.De arme jongen liep het zweet van voor naar achter over zijn hoofd, geen wonder bij 30°C  en pal in de zon. Terwijl hij op de buddyseat van zijn scooter zat bereidde hij de pancake met alle ingrediënten om hem heen verzameld. Nutella wordt in dit deel van de wereld ook veel gebruikt is me opgevallen.Bij gebrek aan chocolade is dit een aardig alternatief en erg lekker op de warme pannenkoek met banaan. Zo beland je ongemerkt toch weer op het onderwerp eten. Het lijkt wel mijn stokpaardje maar dat komt toch echt doordat je er hier mee wordt omringt.Alles straalt eten uit. Nog even voor de statistieken: het zeewater was vandaag 29°.. 

 In de namiddag dronken we een bakje koffie in een restaurantje wat 100 jaar oud was. De jonge eigenaren runden de tent sinds een half jaar. Het was er zo laag dat zelfs het Thaise vrouwtje moest bukken om ons te bedienen. Maar wel met aanligbanken zoals je dat in Bijbelse tijden ook had.  Nadat we hadden afgerekend moesten we op de foto. Waarschijnlijkheid wordt er een foto van "westerse ' mensen op Facebook geplaatst als een reklame voor andere westerse mensen op daar vooral ook hun  koffie te drinken of te eten.  Daar zit voor de Thai ook hun winst. De doorsnee Thai komt niet in zulke gelegenheden, dat is voor hen veel te duur terwijl het voor onze begrippen erg goedkoop is. Het zijn vaak ook familiebedrijven.  Oma kookt, dochter serveert en bedient  de klanten terwijl opa  of andere oma op de kleinkinderen past. Als die mee kunnen helpen qua leeftijd dan gebeurt dat vaak ook. We krijgen niet de druk dat er veel wordt doorgeleerd.De schoolkinderen herken je snel want ze zijn verplicht om een schooluniform te dragen. Soms zie je ze dan in bussen naar school gebracht worden. Ook geen veilige manier van transport want ze hangen aan alle kanten uit de bus..Als werklui niet meer in de dienstauto passen dan staan ze aan de achterkant op een treeplank terwijl ze zich vasthouden aan een stuk touw.

We hebben weer veel gezien vandaag, prachtige natuur en vriendelijke mensen en heerlijk weer. Ongemerkt toch een beetje verbrand want de zonnesterkte was vandaag 7. In Nederland komt dat bijna nooit voor. Morgen maar weer factor 50 er op smeren uit de zon blijven. Sterkte daar in de kou, we gaan woensdag zo langzamerhand weer in de Nederlanders.  Maar eerst nog een paar dagen genieten van dit mooie eiland in de golf van Thailand.

Arrividecci .