Dag 18

Vanmorgen na het ontbijt zijn we onderweg gegaan op de scooterkes toen het droog was. Er is vannacht zoveel water gevallen dat overal over de wegen stroompjes of grote (en soms diepe) plassen staan/lopen. Daar kun je op verschillende manieren doorheen. Rustig met niet al te veel snelheid zodat je niet al te nat wordt en de scooter het ook nog gewoon blijft doen. Een andere manier is om iets af te remmen maar toch met een stevig gangetje er doorheen te walsen. Je voeten worden dan wel een beetje nat maar het is wel een sensatie om zo door een plas te rijden. De laatste manier is de meest risicovolle maar ook de meest adrenalinepompende methode. Je wordt drijfnat, de motor blijft nog maar net lopen en maakt geluiden als een buitenboordmoter die net onder/boven water komt en je staat van 80 per uur bijna in 1 keer stil. Ik laat het aan jullie fantasie over wie voor welke methode koos...

Vanwege het vele water leek het ons ook mooi om een nabijgelegen waterval te bezoeken.We hadden hem al zien staan op een plaatje en dat was wat een tam watervalletje, zeker geen Niagara Falls. Toen we er bijna waren begon het te hozen als een malle.Dus snel de poncho aan en op naar de het watervalletje.  Maar het watervalletje bleek door de massa water te zijn uitgegroeid tot een machtige, kolkend woeste waterspuiende waterval van formaat. Niet rustig naar beneden lopend water maar met zo'n gang dat het de berg afspoot met een rotgang.  Machtig om de kracht van water zo te ervaren. Op weg daar naar toe kwamen we ook nog olifanten tegen. Niet die lekker rondlopen in de natuur maar die gebruikt worden voor commerciële uitbuiting. Opgesloten binnen stevige ijzeren hekken kun je zien hoe ze worden gevoederd en er wordt een  "olifant show" opgevoerd. Verderop nog meer olifanten met zitbakjes op de rug waarmee je een ritje kon maken. Het was veel natuurlijker om ze te zien rondlopen in de vrije natuur in het nationale park waar we waren...

Na een lekkere Thaise maaltijd (een soort nasi met kip) gingen we richting kust. Ondertussen was het lekker weer geworden dus de poncho's konden weer uit. Boven de bergen dreven nog zwarte wolken voorbij die een soort waas legden over de de toppen ervan alsof ze wilden voorkomen dat we daar naar toe zouden gaan. Gelukkig is niets menselijks ons vreemd dus zijn we zo hoog mogelijk naar boven gereden tot dat we een bord met "no acces" tegenkwamen. Zo eigenwijs zijn we ook weer niet dat we dan toch doorrijden maar het uitzicht was wel prachtig. Hier en daar werd de lucht al blauw en piepte het zonnetje er soms even tussendoor. Hoewel het 28°C was hadden we het niet te heet en was het heerlijk toerweer. Uiteindelijk belanden we weer bij ons favoriete Franse bakkertje die iets minder keuze had dan de laatste keer maar nog genoeg lekkernijen had staan om later weer zelfgenoegzaam op ons scootertje te stappen. 

Met gezwinde vaart vlogen we weer over de Thaise wegen. Dan de dames weer even achter het stuur in toerbeurt met de mannen. Terwijl we reden over de binnenweggetjes zagen we de uitwerking van de Pabuk nog liggen. Bij de waterval was een grote boom op een schuilplek (een soort van  afdak) gevallen waar bij het afdak aanzienlijke schade had opgelopen. En ook op de weg lagen veel afgewaaide bladeren van palm en/op bananenbomen. Op plekken met een bosachtige omgeving waren zelfs spontane rivieren ontstaan die dan over de weg liepen waar we onze doorrij methodes  weer konden uitproberen. De onverharde weg naar ons huisje is door de regen zo slecht geworden dat de motercoureurs van " flying boetoe' uit Joure er een leuk middagje zouden hebben. Het is een sport om de diepste kuilen te ontwijken maar desondanks plof je toch wel eens stevig de afgrond in. Yvonne als passagier weet me te vertellen dat ze wel eens leukere dingen heeft gedaan...ik kan het me bijna niet voorstellen...😉 

Uiteindelijk zijn wel toch bij de zee aanbeland waar we de zoveelste Boeddhistische tempel  tegen kwamen.Kho Samui  heet dus 'coconut island' omdat er zoveel cocospalmen staan maar er staan ook erg veel van deze tempels. We wilden wel zwemmen maar omdat de zon bijna onderging en er te veel grote rotsen waren in combinatie met flinke golven leek het ons niet verstandig om hier te gaan zwemmen. Morgen doen we een nieuwe poging. Als afsluiting van een mooie dag lekker gegeten bij ons favoriete beach-eethuisje. Het plastic pakje kon weer aan want de volgende wolkbreuk stond op het programma terwijl we de hele middag droog hadden rondgetoerd. 

Morgen gaan we wat vroeger als anders op pad omdat we de noordelijke baaien en stranden willen bekijken. We avonturen nog even door. .Bonsoir mes ami(e)s.